સાંભળું તારો સૂર,
સાંવરિયા, એટલો રહેજે દૂર !

ગોપી ને ગોપની વચ્ચે સજોડલે
ભલે તું રાસ ના ખેલે.
વનને વિજન તું મારે અંબોડલે
ભલે કદંબ ના મેલે ;

તારી તે મોરલીને સૂર,
સાંવરિયા, મેં તો મેલ્યું છે મારું ઉર !

સૂરની સંગાથ મારા સમણાનો સાર
ને સઘળો સંસાર મેં તો બાંધ્યો.
એમાં તો મુજને આ જગથીયે પાર
રે એવો કો સૂરલોક લાધ્યો ;

હવે જાશે મથુરાપુર ?
સાંવરિયા, થાશે તું કંસથીયે ક્રૂર ?

– નિરંજન ભગત

Post a Comment

0 Comments