હવે ખુદાનો મને આવિષ્કાર થઈ ગયો છે;
દોસ્તો જ્યારથી મને પ્યાર થઈ ગયો છે.
હું તો જેવો હતો તેવો જ સાવ રહી ગયો
બસ આ જીવવામાં ફેરફાર થઈ ગયો છે.
હોઠ સાવ ખામોશ રહ્યા અમારા બન્નેના;
આ આંખોથી બધો વહેવાર થઈ ગયો છે.
એના વિચારો, એની યાદ, એના સપના;
મારે તો હર પળ તહેવાર થઈ ગયો છે.
મારી આ જિંદગી મારી ક્યાં રહી છે હવે?
મારી જિંદગીનો હવે સ્વીકાર થઈ ગયો છે.
ન જીવતો રાખ્યો મને,ન સાવ માર્યો મને;
લો,નટવર હવે મરવા તૈયાર થઈ ગયો છે.
દોસ્તો જ્યારથી મને પ્યાર થઈ ગયો છે.
હું તો જેવો હતો તેવો જ સાવ રહી ગયો
બસ આ જીવવામાં ફેરફાર થઈ ગયો છે.
હોઠ સાવ ખામોશ રહ્યા અમારા બન્નેના;
આ આંખોથી બધો વહેવાર થઈ ગયો છે.
એના વિચારો, એની યાદ, એના સપના;
મારે તો હર પળ તહેવાર થઈ ગયો છે.
મારી આ જિંદગી મારી ક્યાં રહી છે હવે?
મારી જિંદગીનો હવે સ્વીકાર થઈ ગયો છે.
ન જીવતો રાખ્યો મને,ન સાવ માર્યો મને;
લો,નટવર હવે મરવા તૈયાર થઈ ગયો છે.
- નટવર મહેતા
0 Comments